Tussenkomst door Bert Wouters: "2020 is en was een raar en moeilijk jaar. Veel geplande zaken konden niet uitgevoerd worden omdat het omwille van corona niet mogelijk was. De prioriteiten voor veel diensten lagen plots elders bij het opvangen van deze crisis. Laat ons dan ook maar meteen zeggen dat met inzet en veel dynamisme van het personeel de stad dit Corona-jaar meer dan behoorlijk is doorgekomen. Veel projecten en investeringen moesten uitgesteld worden en daar kunnen we alleen maar begrip voor hebben, gezien de huidige situatie. Het gevolg is natuurlijk dat de druk de komende jaren toeneemt. Een jaar geleden hebben we al gewaarschuwd voor het drukke investeringsprogramma en toenemende schulden van de stad. We vroegen welke projecten prioritair zouden uitgevoerd worden en wat eventueel zou kunnen of mogen sneuvelen. De burgemeester liet verstaan dat alles prioriteit is en moet uitgevoerd worden. Schepen Kindt daarentegen liet toen en nu weten dat de schulden nooit zo hoog zouden oplopen, omdat toch nooit alles tot uitvoer komt. Onze vrees is dat dit nog wordt versterkt, nu er een jaar verloren is gegaan. Is het nog wel allemaal haalbaar, wordt er al gekeken welke projecten en acties mogelijks geschrapt worden? Daar komt nu ook de bouwkost van het nieuwe stadhuis bij. Tot nu toe was de voorziene 25 miljoen EUR hiervan niet in de begroting terug te vinden, blijkbaar wilde het bestuur werken met alternatieve financiering. Het zou eerlijker en duidelijker zijn om te kiezen om de cijfers open en bloot in je begroting op te nemen. Al zet het alles natuurlijk nog wat scherper. De plannen voor het oud gemeentehuis in Rumbeke gaan alvast in de koelkast. Jammer voor de inhoudelijke doelen. Wij staan zeker open voor een “dienstencentrum 2.0”. Blijkbaar was de verwachte subsidiëring verkeerd ingeschat. De uitkijktoren in het Bergmolenbos staat wel nog in de boeken. Is dit een prioriteit? De bouwkost werd zwaar onderschat, de bijsturing die nodig is om binnen het budget te blijven zal dit project doen krimpen tot het zijn eigen doelstelling niet meer kan waarmaken. Het is beter van het af te voeren voor je het geld gewoon kan weggooien. Het gaat toch over een half miljoen euro. Beter zou zijn een grotere inspanning te leveren voor het verwerven van gronden en het planten van bomen. Die moeten zo snel mogelijk de grond in om te kunnen groeien of we zien ze nooit als een bos. De budgetten voor het kernwinkelgebied en steun aan handelaars krijgen een nieuwe oriëntering. We kunnen daar begrip voor opbrengen, maar wel jammer dat een aantal nieuwigheden zo geen kans meer krijgen. De shift naar een winkelstraat/kernwinkelgebied waar de beleving centraal staat zit er voorlopig nog niet in. De uitvoering van het mobiliteitsplan wordt weer wat verder uitgesteld. Nochtans kan je hiermee met Roeselare de goeie kant uit. Veiligheid en gezondheid, echte zuurstof in je straten en grote stappen in je klimaatplan zorgen ervoor dat dit een een echte topprioriteit moet zijn. In plaats van dit alles krijgen we meer shop en go plaatsen. De Velodroom van de stad moet maskeren dat de auto nog steeds koning is in Roeselare. Een concrete vraag tussendoor: bij actie 11990 aankoop van grond voor bufferbekkens werd het budget een jaar geleden geraamd op 120 000 EUR, bij de vorige aanpassing verhoogd naar 543 000 EUR en nu weer bijgesteld naar 350 000 EUR. Hoe verklaar je dit gegoochel? Op sociaal vlak willen we de vele inspanningen niet ontkennen. De extra middelen voor “computer in je rugzak” zijn ook zeer welkom. Toch wordt er met de kaasschaaf gegaan over de middelen voor drugsbeleid en -preventie en dat lijkt ons geen goed idee. Een typerend voorbeeld hierbij is de boomhut in het Noordhofpark, die al anderhalf jaar met een plank is afgesloten. De oorzaak wordt niet aangepakt, met als gevolg dat kinderen hiervan de dupe zijn. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn. Verder stellen we vast dat bij de cluster “Iedereen RSL” waar al weinig budget is voorzien , nog wat geschrapt wordt. Daarnaast zie je dat de kost voor de tramstatie stijgt van 50 000 EUR naar 150 000 EUR en jaarlijks 67 500 EUR extra voor de 11 en 21 juli-vieringen, waar de dag van het bos en de dag van het park het samen moeten rooien met 5 000 EUR per jaar. De verhoudingen zitten hier wat scheef. Met de bijkomende waterpartijen die zullen aangelegd worden zijn we wel zeer tevreden. In augustus stelde Eddy nog de vraag ondertussen staat het al op de planning. Is er al zicht op welk type en waar die zullen worden aangelegd? Ik ga onze fundamentele bezwaren van vorig jaar niet herhalen, maar deze aanpassing gaat volgens mij niet de goede kant op. Door het vele uitstel dat 2020 heeft gecreëerd komt de volledige begroting en vooral de uitvoering onder druk te staan. We zijn ook al getuige van het feit dat een aantal acties op de lange baan worden geschoven. Vooral bij mobiliteit wordt de hete aardappel doorgeschoven. De onvermijdelijke keuze voor meer fietsmobiliteit wordt voorlopig nog ontkend. De verduidelijking van het bomenplan, waaruit blijkt dat er ook aandacht is voor nieuwe bomen in het centrum, stelt ons iets of wat gerust. Alleen missen we nu wel duidelijke investeringen voor een nieuw park in de stad, misschien zelfs twee. De nood is echt zeer groot, ook om de druk op het stadspark wat te verlichten. We blijven op veel vlakken op onze honger zitten. We missen de ambitie om de stad boven zichzelf te laten uitstijgen. Om Roeselare vooruit te laten gaan zal iedereen nog een tandje moeten bijsteken."