Eindelijk. Eindelijk! Eindelijk! Er wordt eindelijk werk gemaakt van de mobiliteit van het centrum. Het circulatieplan van het centrum is al zo’n 30 jaar oud, schat ik. In 2013, bij de start van het vorige bestuur, lees ik het volgende: “Roeselare moet vooruit, en mag zeker niet stilstaan.  Een nieuw circulatieplan moet Roeselare tot een autoluwe stad laten evolueren. Dat zorgt voor een betere verkeersveiligheid.” Wat we kregen is een mobiliteitsplan zonder acties, een visie zonder uitvoering. Dat is wel degelijk stilstaan, letterlijk en figuurlijk. Ik noem dat tijdsverlies.

Slechts een studie.

Nu, op het einde van deze legislatuur, starten we een nieuwe studie. De timing? 3 jaar… Dat wil zeggen dat we voor deze legislatuur niets meer moeten verwachten. De mobiliteit van het centrum wordt bij deze doorgeschoven naar een volgende bestuursploeg en je weet niet eens hoe die er uit zal zien. Misschien kan alles dan gewoon de vuilbak in. We kregen wel een plan voor Rumbeke. Het voortraject verliep goed, je voelde al de twijfel bij de implementatie en de eerste ingrepen zijn allesbehalve overtuigend tot zelfs amateuristisch. Zo smelt het opgebouwde draagvlak nu al weg. Alles bij elkaar is er in de uitvoering sowieso ook nog jaren werk aan.

Minder aankondiging, meer actie

En waar de druk van de mobiliteit het grootst is: niets. Ik vraag me soms af of er voldoende politieke wil is om een dergelijke ingreep ook effectief uit te voeren. Vergeef me dat ik vandaag een beetje scherp ben, maar de invoering van de zone 30 is, zoals schepen Vancoillie in de pers aangaf, inderdaad niet voldoende. En waarom moet er tussen de aankondiging en de uitvoering ervan ook weer een jaar verloren gaan?

De studie kost ook weer 300 000 euro dit was beter meteen geïntegreerd in de vorige opdracht. Dan stonden we meteen een heel stuk verder. Waren daar geen concrete maatregelen of voorstellen bij de studie? Ik kan me niet voorstellen dat Technum geen concrete zaken naar voor heeft geschoven vanuit hun eigen onderzoek en expertise. Als er al ingrepen waren, zoals bij de circulatie op Krottegem en een bijkomend keerpunt op de Westlaan of de geplande knip in de Jan Mahieustraat, dan werden de adviezen van experten in de wind geslaan. Dat zijn scenario’s die we moeten vermijden.

Samen met burgers - graag garanties

Een belangrijk deel van de huidige opdracht is participatie van de burgers. De omschrijving van dat traject is vandaag heel vaag gehouden, dit moet geconcretiseerd worden met de eigen diensten van de stad. Ik had gehoopt dat hier al meer duidelijkheid zou komen, scherpere garanties op een ruime doorsnede van de bevolking die hierbij betrokken zal worden. Ik reken er dan ook op dat er aandacht is voor spreiding over de verschillende regio’s van het centrum, de leeftijd van participanten en de aard van de gebruiker: mensen die er wonen, scholieren, wie komt om te winkelen en om te werken. Misschien is lottrekking zelfs een idee om te kiezen uit verschillende kandidaten met een gelijklopend profiel.

Visie, moed en daadkracht.

Een nieuw mobiliteits- en vooral circulatieplan vergt visie, moed en daadkracht. Gebruik de expertise van het buro om een zeer toekomstgericht plan uit te werken, laat ze vrij hun werk doen. Want dat hopen we: dat we nu kiezen voor de mobiliteit van de toekomst.