Triazool in drinkwater
20 Januari 2025

Eind vorig jaar besliste bevoegd minister Jo Brouns om de norm voor triazolen in drinkwater tijdelijk te verhogen. Normaal bedraagt die norm 0,1 microgram per liter drinkwater, een norm die door Europa wordt opgelegd, maar die wordt nu voor een periode van twee jaar verhoogd tot 1 micorgram.
Triazool is een groep van chemische stoffen die vaak worden gebruikt als fungiciden in de landbouw, met name tegen schimmels in gewassen zoals granen, groenten en fruit. In West-Vlaanderen zijn er zorgen over de aanwezigheid van triazoolderivaten in het drinkwater, met name omdat dit pesticide via regenwater, afspoeling van gewassen en de bodem in het grondwater kan terechtkomen.
Hoeveel Triazool is er in het drinkwater?
De hoeveelheid triazool die in het drinkwater wordt aangetroffen, varieert, maar in sommige gevallen worden concentraties gemeten die de grenswaarden overschrijden die door de Europese Unie en de Belgische overheid zijn vastgesteld voor drinkwaterkwaliteit. De grenswaarde voor triazolen in drinkwater ligt meestal rond de 0,1 microgram per liter (µg/L). In sommige regio’s van West-Vlaanderen zijn er meldingen van overschrijdingen van deze limiet.
Hoe gevaarlijk is Triazool?
Gezondheidsrisico’s: Triazolen worden beschouwd als potentiale hormoonverstorende stoffen en er zijn zorgen over mogelijke kankerverwekkende effecten, vooral bij langdurige blootstelling aan hoge concentraties. Er is echter geen eenduidig bewijs dat triazolen bij de huidige gemeten concentraties direct schadelijk zijn voor de gezondheid van de mens via drinkwater. Studies suggereren dat de risico's in kleine hoeveelheden, zoals die in drinkwater worden aangetroffen, waarschijnlijk laag zijn.
Ecologische impact: Triazolen kunnen schadelijk zijn voor aquatische ecosystemen, zoals vissen en andere waterdieren, zelfs bij lage concentraties. Ze kunnen ook invloed hebben op de biodiversiteit in natuurlijke waterlichamen.
Moeten we ons zorgen maken?
Op korte termijn: De concentraties van triazolen in drinkwater in West-Vlaanderen lijken over het algemeen onder de risicolimieten te liggen. De kans op onmiddellijke gezondheidsproblemen door triazool in drinkwater is daarom klein, zolang de blootstelling binnen de wettelijke normen blijft.
Op lange termijn: De zorgen liggen vooral bij langdurige blootstelling aan lage concentraties, omdat er mogelijk cumulatieve effecten kunnen optreden. Dit geldt met name voor kwetsbare groepen zoals zwangere vrouwen en kinderen. Verder is het belangrijk om te blijven monitoren en reguleren om te zorgen dat de concentraties binnen veilige grenzen blijven.
Wat te doen? Drinkwaterbedrijven nemen maatregelen om de kwaliteit van het water te waarborgen, zoals waterzuiveringstechnieken om pesticiden te verwijderen. Als je bezorgd bent over de kwaliteit van je drinkwater, kun je overwegen om een waterfilter te gebruiken die in staat is om pesticiden zoals triazolen te verwijderen.
Conclusie:
Hoewel de aanwezigheid van triazolen in drinkwater in West-Vlaanderen zorgwekkend kan zijn, lijkt het op korte termijn geen ernstige bedreiging voor de gezondheid te vormen, aangezien de concentraties vaak binnen de wettelijke normen blijven. Langdurige blootstelling aan lage concentraties wordt echter nog steeds onderzocht. Het is belangrijk dat de monitoring en regulering van deze stoffen doorgaat en dat lokale drinkwatermaatschappijen de nodige maatregelen blijven nemen om de kwaliteit van het drinkwater te waarborgen.
Blijf op de hoogte en schrijf je in voor onze nieuwsbrief op de voorpagina.