Leen Sercu neemt eind dit jaar afscheid van de Roeselaarse gemeenteraad, waar ze nu nog fractieleidster van Groen is. Bij de voorbije gemeenteraadsverkiezingen raakte Leen opnieuw verkozen vanop de lijstduwersplaats, maar dit mandaat zal ze dus niet opnemen. “Ik mis bij mezelf de kracht om er ten volle tegenaan te gaan. En in de oppositie hebben we niet genoeg aan 250%, het moet 300% zijn. Minstens.” Zo ziet Steven Dewitte zijn verblijf in de gemeenteraad dan toch verlengd worden. “De verkiezingsavond van 14 oktober was voor mij bijzonder emotioneel”, vertelt Leen. “Uiteraard was ik bijzonder gelukkig en dankbaar dat ik van zovelen het vertrouwen had gekregen en ik vanop de laatste plaats de top 3 binnensprong. Maar anderzijds deed het pijn dat mijn copain de route, Steven, er niet meer bij was. Zeker na een campagne waar hij zijn eigen ambities aan de kant had geschoven om tientallen filmpjes te kunnen maken voor zijn medekandidaten.” “Diezelfde avond maakte ik, tijdens een eerste gesprek tussen een delegatie van Groen en burgemeester Kris Declercq, ook kennis met een facet van de politiek dat ik de voorbije zes jaar nooit had meegemaakt. Een hardheid waar ik het heel moeilijk mee had.” Bij de lijstvorming had de partij er heel bewust voor gekozen om in te zetten op vernieuwing en verjonging. “Met Deniza Miftari op plaats 2 waren we zo goed als zeker dat er een prille twintiger zou verkozen raken, al wisten we op dat moment ook dat er een reële kans was dat hetzij Leen, hetzij ikzelf niet zouden herverkozen raken” vult Steven Dewitte aan. “Ook ik had dus dat dubbel gevoel op 14 oktober: tevreden met de winst voor de partij en zotcontent voor Leen die dit zo verdiende, maar uiteraard ook ontgoocheld voor mezelf.” Voor Leen Sercu waren de voorbije jaren niet zorgeloos. Tussen april 2017 en het einde van dat jaar besteedde zij al haar energie aan het overwinnen van borstkanker. En ook al is ze ondertussen genezen verklaard, toch laat dit sporen na. “Sinds mijn ziekte luister ik nog beter naar mijn lichaam. Zo ook de voorbije weken. En mijn lichaam zei neen tegen politiek bedrijven vanuit de confrontatie, een rol waar Groen jammer genoeg in gedwongen werd nu we niet langer mogen verder werken vanuit de meerderheid.” “Na rijp beraad heb ik dan ook besloten dat Steven veel geschikter is voor dat oppositiewerk dan ik. Met zijn engagement en sociale reflexen, gekoppeld aan een onuitputtelijke energie en gedrevenheid, ben ik er zeker van dat Groen de komende jaren echt zal wegen op het beleid in Roeselare. En zonder een schoonmoeder te spelen, blijf ik achter de schermen zeker actief meewerken aan de verdere groei van Groen en de vergroening van de stad.”