Iedereen merkt het, de herfst is in het land. Alles wordt natter, kouder en de eerste griepjes komen al piepen. Dorre bladeren knisperen onder onze voeten, nevelslierten omhullen de ochtendzon. Het zal niet lang meer duren of de vrieskou zal 's avonds het straatbeeld kleuren.Het klinkt haast poëtisch, maar niet voor iedereen. Niet iedereen kan die vrieskou counteren met knisperend haardvuur of een fleecedekentje voor de buis. Ook in Roeselare zijn er mensen die 's avonds op zoek moeten naar onderdak, willen ze niet noodgedwongen op straat of in de openlucht overnachten.

Het Roeselaars OCMW heeft al jaren een winterplan voor deze mensen. Je kan bijna letterlijk zeggen dat de bedden en dekens klaar liggen. We merkten echter dat de groep dakloze personen stijgt en zagen de noodzaak om de capaciteit te verhogen. De mensen van de sociale dienst hebben in een paar weken tijd een huzarenstukje afgeleverd en de bijkomende opvang tot 8 plaatsen gerealiseerd.

 Anders dan sommige andere steden, kiest de stad, als regisseur van de opvang, voor een heel 'klantgericht' beleid. De daklozen worden niet zomaar in een zaal te slapen gelegd; gedropt in een getto. Er komen verschillende adressen waar opvang geboden wordt en waar de mensen na monitoring gericht heen gestuurd worden. Zo voorkomen we bijvoorbeeld dat mensen met een verslavingsproblematiek elkaars ongewenste gedrag versterken en respecteren we elkeens gevoeligheden.

 We beloven geen paleizen. Zeker niet. Maar wel een bed, een warme maaltijd en sanitair. En waardigheid.

 Het OCMW wil zo, in nauwe samenwerking met de andere partners in armoedebestrijding en daklozenopvang, en met een financieel duwtje in de rug vanwege de provincie, zorgen voor een warm Roeselare, ook tijdens koude winternachten.

Steven Dewitte - OCMW raadslid